แมลงศัตรูพืชผักสวนครัว

ผักสวนครัวที่ปลูกในกระถาง หรือในสวนหลังบ้าน อาจมีแมลงรบกวน หากมีแค่เล็กๆ น้อยๆ เราใช้มือบี้ทำลายได้โดยไม่ต้องใช้สารเคมี แต่หากปลูกในพื้นที่ใหญ่ขึ้นสำหรับขาย อาจจะต้องใส่ใจดูแลมากเป็นพิเศษ พอเห็นแมลงเริ่มมารบกวน จำนวนยังไม่มาก ถ้าจัดการได้เร็ว อาจจะไม่ต้องใช้สารเคมีป้องกันกำจัดแมลง หรือใช้เท่าที่จำเป็น ยุคนี้ต้องประหยัด ลดค่าใช้จ่าย ที่สำคัญต้องปลอดภัยทั้งคนปลูกและคนกิน หากใช้สารเคมี ให้เว้นระยะอย่างน้อย 7 วัน ก่อนเก็บผลผลิตไปขาย

สะระแหน่  : หนอนห่อใบ (Syngamia abruptalis Walker) เริ่มแรกทำลายกัดกินใบสะระแหน่ที่บริเวณผิวใบด้านใต้ใบ ต่อมาทำให้ใบขาดทะลุ  มักพบหนอนชักใย ดึงใบมาห่อหุ้มตัว

มะเขือ/มะระจีน : เพลี้ยจักจั่นฝ้าย เป็นแมลงปากดูด ดูดกินน้ำเลี้ยงจากใบ ยอด เริ่มแรกทำให้ใบเหลือง ต่อมาใบไหม้ ถ้าพบอาการใบเหลืองระหว่างเส้นใบ ให้พลิกดูใต้ใบ  มักพบเพลี้ยจักจั่นหลบอยู่ตามซอกเส้นใบ เมื่อโดนรบกวนจะเคลื่อนที่ทะแยงไปด้านข้าง

หากจำเป็นต้องพ่นสารเคมี เลือกใช้ชนิดใดชนิดหนึ่ง ดังนี้  ไซเปอร์เมทริน/ไฟซาโลน  (พาร์ซอน) 6.25% อีซี/22.5% อีซี อัตรา 40 ซีซี ต่อน้ำ 20 ลิตร หรือ ฟลูไซโคลซูรอน (แอนดาลิน) 25% อีซี อัตรา 10 ซีซี ต่อน้ำ 20 ลิตร พ่นเมื่อพบตัวอ่อนเพลี้ยจักจั่นฝ้าย มากกว่า  1 ตัวต่อใบ พ่นซ้ำตามความจำเป็น งดพ่นก่อนเก็บผลผลิต 7 วัน

กะเพรา/โหระพา : มวนปีกแก้ว เป็นแมลงปากดูดขนาดเล็ก ตัวสีดำ ปีกใส โปร่งแสง มีจุดสีดำที่กลางปีก ทำลายพืชโดยดูดกินน้ำเลี้ยง ทำให้ใบกะเพรา เฉา ใบไหม้ ยอดไหม้ หากพบให้ใช้มือบี้ทำลาย

แมลงหวี่ขาวยาสูบ พาหะโรคใบด่างมันสำปะหลัง

แมลงหวี่ขาวยาสูบ
🔹ชื่อสามัญ Tobacco whitefly
🔸ชื่อวิทยาศาสตร์ Bemisia tabaci (Gennadius)
🔹อันดับ Hemiptera วงศ์ Aleyrodidae

ตัวเต็มวัยของแมลงหวี่ขาวยาสูบมีขนาดความยาว 1 มม. ปีกสีขาวและลำตัวสีเหลืองอ่อน มักพบเกาะตามใต้ใบมันสำปะหลัง วางไข่และฟักเป็นตัวอ่อนพัฒนาเป็นดักแด้และตัวเต็มวัย จนครบวงจรชีวิต หนึ่งรอบวงจรชีวิตใช้เวลาประมาณ 30 - 40 วัน ในหนึ่งปีมี 10 - 12 รุ่น เพศเมีย 1 ตัววางไข่ได้เฉลี่ย 200 ฟอง ตัวเต็มวัยเคลื่อนที่ด้วยการบิน แมลงหวี่ขาวยาสูบสามารถบินได้เป็นระยะทางประมาณ 2 - 7 กิโลเมตร/วัน ขึ้นกับแรงลม

การป้องกันกำจัด
- การใช้สารฆ่าแมลง พ่นด้วย
อิมิดาโคลพริด 70% WG อัตรา 12 กรัม/น้ำ 20 ลิตร  (กลุ่ม 4)
ไดโนทีฟูแรน 10% SL อัตรา 20 มล./น้ำ 20 ลิตร  (กลุ่ม 4)
ไทอะมีทอกแซม 25% WG อัตรา 12 กรัม/น้ำ 20 ลิตร  (กลุ่ม 4)
หรือ บูโพรเฟซีน 40% SC อัตรา 40 มล./น้ำ 20 ลิตร  (กลุ่ม 16)

- การใช้ชีววิธี
แมลงช้างปีกใส ด้วงเต่าตัวห้ำ มวนโอเรียส (Orius sp.) แตนเบียนเอ็นคาเซีย (Encarsia sp.)

- การเขตกรรม
ทำความสะอาดแปลงและบริเวณรอบๆแปลงเพื่อไม่ให้มีแหล่งที่อยู่อาศัยของแมลงหวี่ขาวยาสูบ
ฝังกลบเศษซากพืชที่ตกค้างในแปลงหรือต้นที่เป็นโรคในหลุมลึกเพื่อไม่ให้ต้นงอกออกมาเป็นแหล่งของไวรัสในแปลงปลูก

พืชอาศัยของแมลงหวี่ขาวยาสูบ
แมลงหวี่ขาวยาสูบมีพืชอาศัยมากกว่า 900 ชนิด เช่น ละหุ่ง สบู่ดำ หม่อน พืชผักสวนครัว พืชวงศ์ถั่ว วงศ์แตง วงศ์มะเขือ และวัชพืชอีกหลายชนิด

การตรวจติดตามโรคใบด่างมันสำปะหลังและแมลงพาหะ หลังจากปลูกมันสำปะหลังแล้ว
หมั่นสังเกตดูยอดอ่อนและใบมันสำปะหลังทุกสัปดาห์ว่ามีอาการของโรคหรือไม่
ตรวจดูใต้ใบว่ามีไข่ ตัวอ่อน หรือตัวเต็มวัยของแมลงหวี่ขาวยาสูบหรือไม่
หากพบแมลงหวี่ขาวยาสูบ 5 - 20 ตัว บนพืช 10-20 ต้นต่อแปลง #ให้ดำเนินการป้องกันกำจัดทันที

ข้อควรรู้‼

แมลงหวี่ขาวยาสูบจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเมื่อสภาพอากาศแห้งแล้ง ฝนทิ้งช่วง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพแปลงที่มีพืชอาศัยต่างๆ ตลอดทั้งปี หากในแปลงมีต้นที่เป็นโรคเพียงต้นเดียวแมลงหวี่ขาวยาสูบสามารถแพร่กระจายโรคไปยังต้นอื่นๆ ได้อย่างรวดเร็ว ทำให้เกิดโรคระบาดเป็นวงกว้าง 
ดังนั้นการสำรวจติดตามและป้องกันกำจัดแมลงหวี่ขาวยาสูบจึงเป็นหัวใจสำคัญในการสกัดกั้นการแพร่กระจายของโรคใบด่างมันสำปะหลัง

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติม
สำนักวิจัยพัฒนาการอารักขาพืช กรมวิชาการเกษตร
☎02-5799588 หรือ 02-5798516

ข้อมูล : กรมวิชาการเกษตร

โรคใบด่างมันสำปะหลัง

 โรคใบด่างมันสำปะหลัง เกิดจากเชื้อไวรัส ในวงศ์ Geminiridae สกุล Begomovirus ปัจจุบันมีรายงานทั้งหมด 10ชนิด พบในทวีปแอฟริกา 8 ชนิด และในทวีปเอเชีย 2 ชนิด ได้แก่ Indian cassava mosaic virus (ICMV) พบในประเทศอินเดีย และ Sri Lankan cassava mosaic virus (SLCMV) พบในประเทศศรีลังกา อินเดีย เวียดนาม และกัมพูชา
ลักษณะอาการของโรค

ใบด่างและใบหงิก เสียรูปทรง อาการด่างมีหลายแบบ เช่น ด่างเขียวซีดสลับเขียวเข้ม ด่างเหลือสลับเขียว ใบหงิก หรือ หงิกเหลือง ใบย่อยบิดเบี้ยวหงิกงอ โค้งเสียรูปทรง ใบอ่อนและใบที่เจริญใหม่มีขนาดเล็กลง ยอดหงิก ต้นแคระแกร็น

แมลงพาหะ

แมลงหวี่ขาวยาสูบ (tobacco whitefly)
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Bemisia tabaci (Gennadius)

พืชอาศัยของเชื้อไวรัสสาเหตุโรค

•มันสำปะหลัง ละหุ่ง สบู่ดำ
•พืชวงศ์เปล้า Euphorbiaceae

พืชอาศัยของแมลงหวี่ขาวยาสูบ
•พืชวงศ์ถั่ว
•พืชวงศ์แตง
•พืชวงศ์ Solanaceae เช่น มะเขือ พริก ยาสูบ
•กะเพรา โหระพา ผักชีฝรั่ง สะระแหน่ แมงลัก ยี่หร่า

เฝ้าระวังและป้องกันท่อนพันธุ์ติดโรคใบด่างมันสำปะหลัง
- ห้ามใช้ท่อนพันธุ์มันสำปะหลังที่เก็บจากต้นที่เป็นโรคใบด่างมันสำปะหลังมาปลูกใหม่ จะทำให้เกิดโรคใบด่างระบาดอย่างรุนแรงในแปลงตั้งแต่ระยะ 2 เดือนแรก ต้นมันสำปะหลังแคระแกร็น ใบด่างหงิกงอ ซึ่งจะทำให้ผลผลิตเสียหาย 80-100 %

- หมั่นเดินตรวจแปลงตั้งแต่เริ่มปลูกทุกๆ 2 สัปดาห์ 

หากพบอาการต้องสงสัย เช่น ใบหงิก ใบด่าง  ให้รีบแจ้งเจ้าหน้าที่กรมวิชาการเกษตร หรือ กรมส่งเสริมการเกษตร ในพื้นที่มาวินิจฉัยโรค เจ้าหน้าที่จะขุดถอนทำลายต้นต้องสงสัยออกจากแปลง นำไปฝังกลบ พ่นต้นที่เหลือในแปลงและแปลงข้างเคียงด้วยสารฆ่าแมลงเพื่อทำลายแมลงหวี่ขาวยาสูบ 

- ติดตามการเกิดโรคใบด่างในแปลงอย่างต่อเนื่องทุก 2 สัปดาห์

สายด่วนเฝ้าระวังโรคใบด่างมันสำปะหลัง 
กลุ่มงานเฝ้าระวังศัตรูพืชกักกัน กลุ่มวิจัยการกักกันพืช
สำนักวิจัยพัฒนาการอารักขาพืช กรมวิชาการเกษตร
โทร. 0–2579–8516 หรือ 061–415–2517
อีเมล์ ppspq@doa.in.th

ข้อมูล : กรมวิชาการเกษตร

โรคราสนิมอ้อย

โรคราสนิมที่มีรายงานการเข้าทำลายอ้อย มี 4 ชนิด

 1) Brown rust เกิดจากเชื้อรา Puccinia melanocephala พบได้ทั่วไป ในแหล่งปลูกอ้อยที่สำคัญของโลก เช่น อินเดีย แอฟริกา ออสเตรเลีย จีน ฟิลิปปินส์ ทวีปอเมริกา ด้านตะวันตกของฟลอริดา กัวเตมาลา นคารากัว คอสตาริกา เอลซาวาดอร์ ปานามา เมกซิโกและ บราซิล

2) Orange rust เกิดจากเชื้อรา P. kuehnii  ระบาดในเอเชีย และ ออสเตรเลีย

3) Ash rust เกิดจากเชื้อรา P. sparganioides มีรายงานการระบาดใน สวาซีแลนด์ แอฟริกาใต้

4) Tawny rust เกิดจากเชื้อรา Macruropyxis fulva sp. nov. ซึ่งเป็นเชื้อราสนิมชนิดใหม่ที่มีรายงานเข้าทำลายอ้อยในแอฟริกาใต้

อาจพบการทำลายของราสนิมชนิด Brown rust และ Orange rust ปะปนกันบนใบอ้อย ลักษณะสำคัญที่ใช้จำแนกความแตกต่างของเชื้อราสาเหตุทั้ง 2 สปีชีส์ คือ ลักษณะสัณฐาน และสี ของ uredinia  paraphyses urediniospores telia และ teliospores  ลักษณะตุ่มสปอร์ (pustules) บนใบพืช pustules ของ P. kuehnii มักจะมีสีส้ม ส่วน pustules ของ  P. melanocephala จะมีสีน้ำตาลเข้ม pustules ที่เกิดจากเชื้อราสนิม P. kuehnii จะสั้นและมีรูปไข่ ส่วน pustules ที่เกิดจากเชื้อรา  P. melanocephala จะยาวกว่าและแคบกว่า

ช่วงเดือนกรกฏาคม-สิงหาคม 2561 พบการระบาดของโรคราสนิมอ้อย  (Orange rust) ที่เกิดจากเชื้อรา P. kuehnii  ในอ้อยที่มีอายุ 5-6 เดือน ที่ปลูกในสภาพแปลงทดลอง ลักษณะเด่นที่ใช้ในการจำแนกสปีชีส์คือส่วนยอด (apex) ของ urediniospores มีผนังหนากว่าด้านอื่นๆ (ภาพที่ 1)

อ้อยที่เป็นโรคราสนิม ระยะแรกเกิดจุดแผลสีเหลือง ขนาดเล็ก ต่อมาแผลขยายตามความยาวของใบ เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลแดง มีสีเหลืองรอบแผล มักเกิดแผลหนาแน่นบริเวณกลางใบจนถึงปลายใบ ใต้ใบพบตุ่มสปอร์ ของเชื้อจำนวนมาก ในพันธุ์ที่อ่อนแอ ทำให้ใบไหม้ แห้ง ลำอ้อยมีขนาดเล็ก ผลผลิตลดลง 25 เปอร์เซนต์

โรคราสนิมระบาดในสภาพที่มีความชื้นสูง อุณหภูมิ 20-25 องศาเซลเซียส

การป้องกันกำจัด ปลูกพันธุ์ต้านทาน ใช้สารเคมี เช่น แมนโคเซบ โพรพิโคนาโซล

ภาพที่ 1 Urediniospore ของเชื้อรา Puccinia kuehnii 

ภาพที่ 2 ตุ่มสปอร์ (pustule) ในเนื้อเยื่อชั้นอิพิเดอร์มิส ด้านใต้ใบ

 ภาพที่ 3  ตุ่มสปอร์ (pustule) ในเนื้อเยื่อชั้นอิพิเดอร์มิส ด้านใต้ใบ

ภาพที่ 4 ลักษณะแผลของโรคราสนิม

ภาพที่ 5 โรคราสนิม ใบล่างไหม้บริเวณปลายใบ

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดินในการผลิตอ้อย

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน คืออะไร?

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน เป็นการใช้ปุ๋ยให้ตรงตามระดับความอุดมสมบูรณ์ของดิน และตรงตามความต้องการของพืช ทำให้พืชเจริญเติบโตดี และการให้ผลตอบแทนคุ้มค่าแก่การลงทุน

สมบัติของดินที่เหมาะสมในการผลิตอ้อย

- ดินลึกมากกว่า 100 เซนติเมตร

- ค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) 5.6-7.3

- อินทรียวัตถุ 1.5-2.5 %

- เนื้อดินร่วนปนทราย ถึงร่วนเหนียว

- โปร่ง ร่วนซุย และระบายน้ำดี

- ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ 10-20 มิลลิกรัม/กิโลกรัม

- โพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ 80-150  มิลลิกรัม/กิโลกรัม

- แคลเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มากกว่า 110-125  มิลลิกรัม/กิโลกรัม

- แมกนีเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ 12-30  มิลลิกรัม/กิโลกรัม

ความต้องการธาตุอาหารของอ้อย

ในการสร้างผลผลิต 1 ตัน อ้อยต้องการใช้ธาตุอาหาร

- ไนโตรเจน (N)              1.41    กิโลกรัม

- ฟอสฟอรัส (P)              0.61    กิโลกรัม

- โพแทสเซียม (K)            2.17    กิโลกรัม

- แคลเซียม (Ca)             0.51    กิโลกรัม

- แมกนีเซียม (Mg)           0.30    กิโลกรัม

คำแนะนำการใช้ปุ๋ยสำหรับอ้อย

การปรับปรุงดินก่อนการปลูกอ้อย

 - ดินทราย ดินร่วนปนทราย ควรปรับปรุงด้วยวัสดุอินทรีย์ เช่น กากตะกอนหม้อกรองอ้อย อัตรา 1 ตันต่อไร่
 - ดินที่มีค่าความเป็นกรด-ด่าง น้อยกว่า 5.6 ควรปรับปรุงดินด้วยโดโลไมท์ อัตรา 100 กิโลกรัมต่อไร่ โดยหว่านให้ทั่วแปลงก่อนไถเตรียมดิน

วิธีการใส่ปุ๋ย

การใส่ปุ๋ยอ้อย ควรแบ่งใส่ 2-3 ครั้ง

- ครั้งที่ 1 ใส่ปุ๋ยรองพื้นพร้อมปลูก ให้มีธาตุอาหารไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม ครบทั้ง 3 ธาตุ เช่น ปุ๋ย 16-16-8

- ครั้งที่ 2 เมื่ออ้อยอายุ 3-4 เดือน  หรือ 5-6 เดือน (สำหรับอ้อยที่ปลูกข้ามแล้ง) และดินมีความชื้นเหมาะสม ใส่ปุ๋ยยูเรีย (46-0-0) และปุ๋ยโพแทสเซียมคลอไรด์ (0-0-60) โดยโรยเป็นแถวสองข้างต้นแล้วพรวนกลบ

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน สำหรับอ้อยปลูก

 การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน สำหรับอ้อยตอ

แหล่งข้อมูล

กลุ่มวิจัยพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร

กรมวิชาการเกษตร ปี 2561

ติดต่อสอบถาม

โทร. 0-2561-4681 โทรสาร 0-2940-5942

กลุ่มวิจัยพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร

กรมวิชาการเกษตร

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดินในการผลิตมันสำปะหลัง

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน คืออะไร?

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน เป็นการใช้ปุ๋ยให้ตรงตามระดับความอุดมสมบูรณ์ของดิน และตรงตามความต้องการของพืช ทำให้พืชเจริญเติบโตดี และการให้ผลตอบแทนคุ้มค่าแก่การลงทุน

สมบัติของดินที่เหมาะสมในการผลิตมันสำปะหลัง

•        ค่าการนำไฟฟ้าเมื่ออิ่มตัวด้วยน้ำ มีค่าไม่เกิน 0.5 เดซิซีเมนต่อเมตร
•  ค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) 5.0-6.5
• อินทรียวัตถุ 0.65-2.0 %
•  เนื้อดินทราย  ดินร่วน หรือดินร่วนปนทราย
•  โปร่ง ร่วนซุย และระบายน้ำดี
• ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ มากกว่า 7 มิลลิกรัม/กิโลกรัม
•  โพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มากกว่า 30  มิลลิกรัม/กิโลกรัม
•  แคลเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มากกว่า 50  มิลลิกรัม/กิโลกรัม
• แมกนีเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มากกว่า 24  มิลลิกรัม/กิโลกรัม

การปรับปรุงดินก่อนการปลูกมันสำปะหลัง

• ดินมีอินทรียวัตถุต่ำ ดินทราย ใส่ปุ๋ยอินทรีย์ อัตรา 1 ตัน/ไร่ หว่านให้ทั่วพื้นที่แล้วไถกลบก่อนปลูก
•  ดินดาน ควรไถระเบิดดินดานลึกประมาณ 50 เซนติเมตร ในขณะดินแห้ง
•  ดินที่มีค่าความเป็นกรด-ด่าง น้อยกว่า 5.0 ควรปรับปรุงดินด้วยโดโลไมท์ อัตรา 100 กิโลกรัม/ไร่  โดยหว่านให้ทั่วแปลงก่อนไถเตรียมดิน

คำแนะนำการใช้ปุ๋ยสำหรับมันสำปะหลัง

ความต้องการธาตุอาหารของมันสำปะหลัง

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน สำหรับมันสำปะหลัง

วิธีการใส่ปุ๋ย

- ดินร่วน ถึง ร่วนเหนียว ใส่ปุ๋ยเมื่อมันสำปะหลังอายุ 1-2 เดือน

- ดินทราย ควรแบ่งใส่ 2 ครั้ง

ครั้งที่ 1 ใส่เมื่อมันสำปะหลังอายุ 1 เดือน ให้มีธาตุอาหารไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม ครบทั้ง 3 ธาตุ เช่น ปุ๋ย 16-16-8

ครั้งที่ 2 เมื่อมันสำปะหลังอายุ 2 เดือน  และดินมีความชื้นเหมาะสม ใส่ปุ๋ยยูเรีย (46-0-0) และปุ๋ยโพแทสเซียมคลอไรด์ (0-0-60) โดยโรยเป็นแถวสองข้างต้นแล้วพรวนกลบ

แหล่งข้อมูล

กลุ่มวิจัยพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร

กรมวิชาการเกษตร ปี 2561

ติดต่อสอบถาม

โทร. 0-2561-4681 โทรสาร 0-2940-5942

กลุ่มวิจัยพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร

กรมวิชาการเกษตร

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดินในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน คืออะไร ?

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน เป็นการใช้ปุ๋ยให้ตรงตามระดับความอุดมสมบูรณ์ของดิน และตรงตามความต้องการของพืช ทำให้พืชเจริญเติบโตดี และการให้ผลตอบแทนคุ้มค่าแก่การลงทุน

สมบัติของดินที่เหมาะสมในการผลิตข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

• ดินลึก มากกว่า 75 เซนติเมตร
•  ค่าความเป็นกรด-ด่าง (pH) 5.5-7.5
•  อินทรียวัตถุ มากกว่า 1.0%
• เนื้อดินร่วน  ร่วนปนทราย ร่วนเหนียว ดินเหนียว
•  โปร่ง ร่วนซุย และระบายน้ำดี
• ฟอสฟอรัสที่เป็นประโยชน์ มากกว่า 10 มิลลิกรัม/กิโลกรัม
• โพแทสเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มากกว่า 60 มิลลิกรัม/กิโลกรัม
•  แคลเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มากกว่า 300 มิลลิกรัม/กิโลกรัม
•  แมกนีเซียมที่แลกเปลี่ยนได้ มากกว่า 33 มิลลิกรัม/กิโลกรัม

การปรับปรุงดินก่อนการปลูกข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

•  ดินมีอินทรียวัตถุต่ำ ดินร่วนปนทราย ใส่ปุ๋ยอินทรีย์ อัตรา 700 กิโลกรัม/ไร่ หว่านให้ทั่วพื้นที่แล้วไถกลบก่อนปลูก
•  ดินที่มีค่าความเป็นกรด-ด่าง น้อยกว่า 5.5 ควรปรับปรุงดินด้วยโดโลไมท์ อัตรา 100 กิโลกรัม/ไร่  โดยหว่านให้ทั่วแปลงก่อนไถเตรียมดิน
•  ดินที่มีความเป็นกรด-ด่าง มากกว่า 7.5  ควรเลือกใช้ปุ๋ย 21-0-0 เป็นแหล่งของไนโตรเจน

คำแนะนำการใช้ปุ๋ยสำหรับข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

ความต้องการธาตุอาหารของข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

การใช้ปุ๋ยตามค่าวิเคราะห์ดิน สำหรับข้าวโพดเลี้ยงสัตว์

วิธีการใส่ปุ๋ย

การใส่ปุ๋ยข้าวโพดเลี้ยงสัตว์ ควรแบ่งใส่ 2 ครั้ง
ครั้งที่ 1 ใส่ปุ๋ยรองพื้นพร้อมปลูก ให้มีธาตุอาหารไนโตรเจน ฟอสฟอรัส และโพแทสเซียม ครบทั้ง 3 ธาตุ 
เช่น ปุ๋ย 16-16-8
ครั้งที่ 2 เมื่อข้าวโพดอายุ 3-4 สัปดาห์หลังปลูก และดินมีความชื้นเหมาะสม ใส่ปุ๋ยยูเรีย (46-0-0) และปุ๋ยโพแทสเซียมคลอไรด์ (0-0-60) ข้างแถวปลูกแล้วพรวนกลบ

แหล่งข้อมูล
กลุ่มวิจัยพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร กรมวิชาการเกษตร ปี 2561

ติดต่อสอบถาม

โทร. 0-2561-4681 โทรสาร 0-2940-5942

กลุ่มวิจัยพัฒนาปัจจัยการผลิตทางการเกษตร

กรมวิชาการเกษตร